Tırnak yeme hastalığı toplum genelinde basit bir alışkanlık gibi algılansa da psikolojik nedenleri olan bir rahatsızlıktır. Tırnak yeme hastalığı olan kişilerin bazılarında saç çekme ve deri yolma gibi başka beden odaklı tekrarlayıcı davranış bozuklukları da görülebilir. Tırnak yeme alışkanlığı olan kişilerde ısırmaya başlamadan önce gerginlik, ısırma sonrası rahatlama duyguları görülür. Tırnak yemeye bağlı olarak oluşan kötü görüntü ve hasar nedeniyle toplum içinde utanabilir, suçluluk hissedebilirler. Başkalarının tırnaklarını görmesinden çekinebilirler. Tırnak yeme alışkanlığında genetik geçişin etkenlerden biri olduğu düşünülmektedir. Yine bu kişilerin yakın aile üyelerinde kaygı bozukluğu sorununun daha fazla görüldüğü düşünülür. Tırnak yeme alışkanlığı olan kişiler genellikle bu alışkanlığı, gerginlik ve kaygı hissi ile bağlantılı olarak yaşadıklarını ifade ederler. Çocuk, yetişkinlik döneminde ortaya çıkar.
Tırnaklarını koparan kişiler aşağıdaki gibi farklı şekillerde sınıflandırılıyor:
Farkında olmadan tırnaklarını yiyen veya koparan kişiler
Kaygıyı kontrol etmek için tırnak yiyenler
Dikkat çekmek isteyen tırnak yiyenler
Öfkesini tırnaklarını koparıp kendisine zarar vererek kontrol edenler
Obsesif-kompulsif bozukluk spektrumunun bir parçası olarak tırnak yeme
Patolojik ve patolojik olmayan tırnak yeme
![](https://static.wixstatic.com/media/8d0bc0_0e15dbbf9d124c3c9dff9915dc1f8530~mv2.webp/v1/fill/w_780,h_604,al_c,q_85,enc_auto/8d0bc0_0e15dbbf9d124c3c9dff9915dc1f8530~mv2.webp)
Tırnak Yeme Hastalığının Sebepleri
Genetik
Başa Çıkılamayan Duygular
Sıkılmak veya Bunalmak
Farklı Psikiyatrik Sorunlar
Tırnak Yeme Alışkanlığı Nasıl Bırakılır?
Tırnakları kısa kesmek
Maniküre gitmek
Elleri meşgul tutmak
Acı oje kullanmak
Stres ve kaygıyı yönetmeye çalışmak
Ancak tekrarlayan tırnak yeme alışkanlığında bu tarz çözümler yeterli olmaz. Bu kişiler için terapi önerilir. Bu tedavide ise kişinin sorunu ile yüzleşmesi ve tedavi konusunda yapıcı olması gerekir. Terapi sayesinde kişi, kendisini tırnak yemeye yönlendiren düşünceleri ve duygusal etkenleri tanır ve bu durumları yönetmeyi öğrenir. Farkındalığı artan hasta, bir süre sonra bu sorunu ile başa çıkmayı başarabilir.
Comentarios